29 januari 2008
VERSLAG STAGE LANZAROTE DEEL 1
VERSLAG STAGE LANZAROTE DEEL 1
Aangekomen in Lanzarote voor een trainingsweek met Frederik Vandermersch, Stefaan Engels ( ja , die van de 15 Ironmans in een jaar) en mezelf.
Weg slecht weer, koude , stormen en problemen.. We zullen er eens serieus invliegen.
Dag 1
S’morgens aangekomen in het sporthotel “ Club La Santa “ . Meteen uitpakken organiseren van de kamer. Hotelbezoek en rondleiding door Stefaan. Hij is hier niet voor de eerste keer.
Club La Santa is een hotel met een ongelofelijke sportaccomodatie.
Het is het droomhotel voor eenieder die zich optimaal wil voorbereiden op triathlons , loop- of zwemwedstrijden. Er is een 50 m zwembad , een atletiekpiste en een zeergoed uitgeruste fitness.
De compagnie waar we ons tussen mengen is dus niet te versmaden : Bert Jammaer ( 14e in Hawaï) , allerlei toptriatleten uit europese landen, het zweeds nationaal zwemteam en dan misten we nog net Rudger Beke , Luc Van Lierde en Joerie Vansteelandt. We voelen onszelf al meteen in de elite.
Na de middag kunnen we er al een eerste training invoegen :
Zwemmen: 2 km , 2x 1000 afwisselend T1 & T2
Nadien gaan we nog 2 rondjes lopen rond de lagune
Lopen: 8 km , 52’ gevolgd door krachttraining en stretch
Dag 2
Fietsen : 67 km , 2 H 35 , gem. 26 km/h
We rijden eerst naar het zuiden van het eiland. Ieder vertrek van het hotel is al een echte klim. 8 Km op de pedalen duwen vooraleer er iets plat is.
We gaan richting van het Nationale Park. Zowel idylisch als mysteries , het is niets anders dan lavavelden van 15 m dik. Hieronder zouden er 3 dorpen onder liggen. De wegen in Lanzarote zijn voor 90% zeer goed. Het is up en down rijden , met hier en daar een serieuze klim.
Na de middag.
Zwemmen: 3.8 km volgens schema
Moe en voldaan naar bed.
Dag 3
Fietsen : 108 km , 4 H 27 , gem. 24 km/h
Vandaag gaan we naar het noorden van het eiland. Het klimmen zal zwaarder zijn.
Er volgen klimmetjes en heuse afdalingen. Dan komt het zware werk De beklimming naar Haria is al zwaar. Daarna naar de fameuze Mirrador del Rio . Ik moet daar al lossen. Het zicht is er wel adembenemend. Na de afdaling is er de onvermijdelijke klim terug omuit die kom te geraken en dus door te klimmen nar het dak van dit eiland.
Een zware dag waar er zowel een Mont Ventoux als een Alpe d’Huez in verwerkt is.
Lopen : 4 km , 25’ uitlopen Krachttraining en stretch
Een ding is zeker . De Ironman van Lanzarote is niet voor doetjes, maar voor echte die-hards.
Jongens , jullie zullen hier afzien!!!
Geschreven door Bernard Deleener.
15 januari 2008
sporttrofeeën Blankenberge
Aan alle Blankenberse triatleten
Ter gelegenheid van de uitreiking van de sporttrofee en sportverdiensten, een initiatief van de stedelijke sportraad, worden alle Blankenbergse triatleten gehuldigd.
Hiermee wil de sportraad haar waardering betonen aan de niet-georganiseerde sporters en hen eens uit de anonimiteit halen.
Zij worden uitgenodigd om zich te melden bij de stedelijke sportdienst, A. Van Ackersquare 1 te 8370
Blankenberge, tel 050/4 1.56.34 / fax 050/42.78.14/ email sport@blankenberge.be
Indien u iemand kent die ooit een triatlon heeft gelopen, gelieve hem/haar over dit initiatief in te lichten en/of de
contactgegevens te bezorgen aan de sportdienst
Voorwaarden:
- gedomicilieerd te Blankenberge
- deelname aan tenminste 1 triatlon, minstens een kwart-triatlon of afgeleide (de Offshore Triatlon van
Blankenberge komt in aanmerking)
Oproep voor:
- aanwezigheid, bij voorkeur met een médaille, T-shirt of andere attributen,
- bewijs van deelname aan tenminste 1 triathlon;
- overzicht aantal triatlons en waar en wanneer ze gelopen werden
- foto’s ( digitaal), affiches, eventueel film, e.d. zijn welkom
De uitreiking van de sporttrofeeën- en verdiensten wordt voorzien op vriidag 14 maart 2007 om 20u in het Stadhuis.
De Sportdienst van Blankenberge,
tel.:050/41.56.34 of sport@blankenberge.be
01 januari 2008
Aërodynamica en de positie van de handen
Onderstaand artikel geeft de resultaten van een windtunneltest om de weerstand te bepalen die de positie van de handen op het stuur geven. De resultaten van de test geven het gemiddelde van de windweerstand bij een hoek van 0°, 5°, 10° en 15°.
Voor de test werd een traditionele fiets gebruikt, met stalen ronde buizen en traditionele wielen met 32 spaken.
De testpersoon was 180 cm groot en woog 71 kg en werd gevraagd aan een gelijk wattage te fietsen, verschillen in wattage werden verrekend in de eindtijd.
De eerste test werd uitgevoerd met de handen bovenop het stuur.Voor een tijdrit van 40 km was een tijd nodig van 1:17:45 = 30,9 km/u
Het was de bedoeling van de test om te zien hoe we de snelheid kunnen verhogen door de positie van de handen te wijzigen. Er is makkelijker winst te halen uit het verminderen van de weerstand dan door het opbouwen van kracht.
Bij de tweede test werden de handen geplaatst bovenop de remgrepen, maar met de rits van de fietstrui open ! Dit resulteert in een tijd van 1:14:55 = 32 km/u.
Met de rits van de fietstrui dicht kregen we volgend resultaat : 1:13:59 = 32,4 km/u.
Dus op wedstrijd : sluit je rits !!!!
Dat gaf al een serieus verschil. Nu kijken wat het resultaat is met de handen onderaan het stuur. Tijd = 1:11:29 = 33,5 km/u.
Tijd nu om een triatlonstuurtje te gebruiken. Er werd gekozen voor een opzetstuurtje om zo dezelfde stuurhoogte te behouden.
Eerste testreeks met de elleboogsteuntjes van het triatlonstuur op heupbreedte, met de handen hoog, dan met de handen op middelmatige hoogte, dan met de handen vlak.
De resultaten ellebogen op heupbreedte :
Triatlonstuur hoge positie : 40 km in 01:09:13 = 34,7 km/u
Triatlonstuur midden positie : 40 km in 01:09:43 = 34,4 km/u
Triatlonstuur lage positie : 40 km in 01:09:22 = 34,6 km/u
De resultaten ellebogen op schouderbreedte :
Triatlonstuur hoge positie : 40 km in 01:09:15 = 34,65 km/u
Triatlonstuur midden positie : 40 km in 01:09:01 = 34,8 km/u
Triatlonstuur lage positie : 40 km in 01:09:36 = 34,48 km/u
Het is dus overduidelijk dat het gebruik van een triatlonstuur winst oplevert. Er is een verschil, minimaal weliswaar, tussen de hoogte van de handen en de breedte van de pads. Met een powermeter kan nagegaan worden wat de ideale positie is voor iedereen persoonlijk, zodat er eventueel een surplus aan kracht kan worden geleverd van 10 à 15 %. Bijvoorbeeld nemen we de slechts mogelijke aërodynamische handhouding (ellebogen wijd, triatlonstuur midden hoog) tijd = 01:09:43 = 34,4 km/u, voegen we hier 10 à 15% aan wattage bij, dan komen we aan een tijd van 1:07:10, een enorme verbetering !
De handen hoog houden op je triatlonstuur kan een snelle tijd opleveren, maar in tegenstelling tot wielrenners (cvf Landis), moeten wij achteraf nog lopen en moet de positie nog comfortabel blijven. Je mag de meest aërodynamische positie hebben die je wilt, als je deze niet de hele wedstrijd kunt volhouden, dan verlies je tijd. Tevens wanneer je een tijdritfiets hebt met een zadelhoek van 80°, dan bleek de hoge handen positie toch niet zo goed als de handen laag positie.
Geschreven door Luc Devoogdt.
Voor de test werd een traditionele fiets gebruikt, met stalen ronde buizen en traditionele wielen met 32 spaken.
De testpersoon was 180 cm groot en woog 71 kg en werd gevraagd aan een gelijk wattage te fietsen, verschillen in wattage werden verrekend in de eindtijd.
De eerste test werd uitgevoerd met de handen bovenop het stuur.Voor een tijdrit van 40 km was een tijd nodig van 1:17:45 = 30,9 km/u
Het was de bedoeling van de test om te zien hoe we de snelheid kunnen verhogen door de positie van de handen te wijzigen. Er is makkelijker winst te halen uit het verminderen van de weerstand dan door het opbouwen van kracht.
Bij de tweede test werden de handen geplaatst bovenop de remgrepen, maar met de rits van de fietstrui open ! Dit resulteert in een tijd van 1:14:55 = 32 km/u.
Met de rits van de fietstrui dicht kregen we volgend resultaat : 1:13:59 = 32,4 km/u.
Dus op wedstrijd : sluit je rits !!!!
Dat gaf al een serieus verschil. Nu kijken wat het resultaat is met de handen onderaan het stuur. Tijd = 1:11:29 = 33,5 km/u.
Tijd nu om een triatlonstuurtje te gebruiken. Er werd gekozen voor een opzetstuurtje om zo dezelfde stuurhoogte te behouden.
Eerste testreeks met de elleboogsteuntjes van het triatlonstuur op heupbreedte, met de handen hoog, dan met de handen op middelmatige hoogte, dan met de handen vlak.
De resultaten ellebogen op heupbreedte :
Triatlonstuur hoge positie : 40 km in 01:09:13 = 34,7 km/u
Triatlonstuur midden positie : 40 km in 01:09:43 = 34,4 km/u
Triatlonstuur lage positie : 40 km in 01:09:22 = 34,6 km/u
De resultaten ellebogen op schouderbreedte :
Triatlonstuur hoge positie : 40 km in 01:09:15 = 34,65 km/u
Triatlonstuur midden positie : 40 km in 01:09:01 = 34,8 km/u
Triatlonstuur lage positie : 40 km in 01:09:36 = 34,48 km/u
Het is dus overduidelijk dat het gebruik van een triatlonstuur winst oplevert. Er is een verschil, minimaal weliswaar, tussen de hoogte van de handen en de breedte van de pads. Met een powermeter kan nagegaan worden wat de ideale positie is voor iedereen persoonlijk, zodat er eventueel een surplus aan kracht kan worden geleverd van 10 à 15 %. Bijvoorbeeld nemen we de slechts mogelijke aërodynamische handhouding (ellebogen wijd, triatlonstuur midden hoog) tijd = 01:09:43 = 34,4 km/u, voegen we hier 10 à 15% aan wattage bij, dan komen we aan een tijd van 1:07:10, een enorme verbetering !
De handen hoog houden op je triatlonstuur kan een snelle tijd opleveren, maar in tegenstelling tot wielrenners (cvf Landis), moeten wij achteraf nog lopen en moet de positie nog comfortabel blijven. Je mag de meest aërodynamische positie hebben die je wilt, als je deze niet de hele wedstrijd kunt volhouden, dan verlies je tijd. Tevens wanneer je een tijdritfiets hebt met een zadelhoek van 80°, dan bleek de hoge handen positie toch niet zo goed als de handen laag positie.
Geschreven door Luc Devoogdt.
Abonneren op:
Posts (Atom)